Sayın Zülfü Livaneli

25 yıllık müzik hayatımda ilk kez bir başka müzisyene, yaptığım bir beste ile ulaşıyorum.

Bunun başlıca nedeni Antakya’lı olman ve sahip olduğun o güzel, pozitif enerjin ve müzik ruhun.

Büyük depremden sonra Antakya’ya gittim. Evsiz, yurtsuz ama yurdunu yeniden kurmaya inanan Antakya insanından çok etkilendim. Şehir yerle bir, ama onlarda yaşıyordu.

Döndükten sonra sabah bir sesle uyandım. Bu ses, evsiz yurtsuz, “Hangi ağaç yanına çağırır beni…” diyordu.

Türkü ortaya çıktı. Bu türküde yöreden bir ses, bir ağaca sesleniyor. Sonra rüzgara, sonra insana… Hepsi ona cevap veriyor. Verilen tüm cevaplar özünde ona yalnız olmadığını, olmayacağını söylüyor.

Bu türküyü o yöreden bir kadın halk müziği sanatçısı ile düet olarak seslendirmeyi düşündüm önce. Ama hemen sonra kendimden vaz geçtim, ben değil, daha güçlü bir kalabalığa, daha kapsayıcı bir yanıtı, içtenlikle hissederek kim verebilirdi? O günlerde burada, Alaçatı’daydın. Seni ve müziğini daha yakından tanıdım ve işte şimdi karşındayım.

Araya seçimler ve sonuçları girdi. Yüksek oranda iktidar oyu karşısında deprem bölgesi için üzücü yorumlar yapılmaya başlandı. Korkuyorum ki, unutuş ve bırakış hız kazanacak. Üstelik yanına öfkeyi de alacak.

Bu unutmama ve bırakmama türküsü, “Hangi Ağaç Yanına Çağırır Beni” yi, aşağıda paylaşıyorum. Sever ve sahip çıkmak istersen, ben yine buradayım.  

*Ben kimim? Kısaca www.banukanibelli.com/hakkimda da bulabilirsin ama özet olarak hayatım sadece müzik değil, müzik, eğitim, psikoloji felsefe ve çocuklar üzerine kurulu.  25 yıldır kendi çizgimde müzik yapıyorum ve en çok çocuklara ulaşıyor müziklerim.

Müziklerimden bir tanesini ayrıca paylaşmak isterim; bu seçtiğim, yine bir türkü formuna yakın olduğu için. Dağlarca albümünden; Yelin Söylediği

Yürekten sevgilerimle, ve tüm konserler -özellikle 19 Mayıs Samsun çok heyecan veriyor- ve kitabının yolculuğu için en iyi dileklerimle,

Banu Kanıbelli

+90 532 414 6990